Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Diplotaxis erucoides & Carduus defloratus

fotò
fotò
Rouqueto-blanco

Diplotaxis erucoides

Brassicaceae Cruciferae

Àutri noum : Planto-blanco, Rouqueto d'ase, Navelas.

Noms en français : Roquette sauvage, Roquette blanche.

Descripcioun :
La rouqueto-blanco se plais dins li terro faturado, majamen li vigno, ounte crèis à boudre emé li pluèio d'autouno. Es uno planto annualo que se recounèis eisa à si fueio retaiado que lou darrié tros èi mai long, e à si flour di quatre petalo en crous.

Usanço :
S'acampo pèr l'ensalado champanello. Estounamen sèmblo que despièi que n'i'a mai qu'à passa tèms, èi mens recercado. Fau dire que, se pòu acoumpagna l'ensalado, èi pamens mens goustouso que la rouqueto-jauno. La poudès manja peréu cuecho.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Diplotaxis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Diplotaxis erucoides (L.) DC., 1821

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Diplotaxis erucoides & Carduus defloratus

CCC
CCC
CC
CC
C
R
RRR
RRR

Coumpara Rouqueto-blanco emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò